Λέων Τολστόι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Λέων Τολστόι
Λέων Τολστόι, 1887
Όνομα	Λέων Τολστόι
Γέννηση	9 Σεπτεμβρίου 1828 (28 Αυγούστου 1828 με το παλαιό ημερολόγιο) Γιάσναγια Πολιάνα, Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος	20 Νοεμβρίου 1910 (82 ετών) (7 Νοεμβρίου 1910 με το παλαιό ημερολόγιο)
Εθνικότητα	Ρώσος
Υπηκοότητα	Ρωσική Αυτοκρατορία
Αξιοσημείωτα έργα	Πόλεμος και Ειρήνη, Άννα Καρένινα, Ανάσταση, Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς,Αφέντης και δούλος κ.α.

Υπογραφή

Ο Λέων Τολστόι (ρωσ. Лев Николаевич Толстой, προφέρεται [lʲef nʲɪkɐˈlaɪvʲɪtɕ tɐlˈstoj] - Λεφ Νικολάιεβιτς Τολστόι) 9 Σεπτεμβρίου 1828 – 20 Νοεμβρίου 1910 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 28 Αυγούστου 1828 - 7 Νοεμβρίου 1910) ήταν Ρώσοςσυγγραφέας.

Πίνακας περιεχομένων

[Απόκρυψη]

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσπάθησε να βρει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας πως σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό. Εκτός όμως από αυτές τις αντιλήψεις, ο Τολστόι κατάφερε ν' απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ως καλλιτέχνης ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα (το οικογενειακό κτήμα 12 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τούλα) το 1828 και από το 1844 ως το 1847σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού και του απονεμήθηκαν πολλές ανώτερες διακρίσεις. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα«Διηγήματα της Σεβαστούπολης (1855-1859)». Στα διηγήματα αυτά ο Τολστόι δείχνει φανατικά την έχθρα του προς τον πόλεμο και παράλληλα εγκωμιάζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών του στρατιωτών. Από το τέλος της δεκαετίας 1850-1860 ο Τολστόι εγκαταστάθηκε στη Γιάσναγια Πολλιάννα, άνοιξε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και ίδρυσε το περιοδικό «Γιάσναγια Πολλιάννα». Προηγουμένως ταξίδεψε στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία και Γερμανία.

Στα 1862 ο Τολστόι παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς. Το 1863 τέλειωσε το διήγημά του «Οι Κοζάκοι», στο οποίο απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση τουΚαυκάσου. Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη». Το έργο αυτό αποτελεί έξοχη απεικόνιση της ζωής και των συνθηκών της Ρωσίας στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το βάθος της ψυχολογικής ανάλυσης, η αριστοτεχνική απεικόνιση ανθρώπινων μορφών και τοπίων και ο πλούτος της γλώσσας, κάνουν το «Πόλεμος και Ειρήνη» ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ρεαλιστικής πεζογραφίας του 19ου αιώνα. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την «Άννα Καρένινα» (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του Τολστόι εκδηλώθηκε στις σελίδες του μυθιστορήματός του «Ανάσταση» (1889). Ο Τολστόι έγραψε και θεατρικά έργα όπως «Το κράτος του ζόφου», «Το ζωντανό πτώμα», «Οι καρποί της Παιδείας» (κωμωδία). Άλλα έργα του στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του είναι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1884), «Αφέντης και δούλος» (1895), «Τι πιστεύω», «Τι να κάνουμε λοιπόν» και η περίφημη πραγματεία του «Τι είναι τέχνη». Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901.^[1]

Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.^[2]

Εκδόσεις στα Ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΟΙ ΚΟΖΑΚΟΙ (1863):
- εκδ.Άγκυρας, μτφ.Ιάνη Λο Σκόκκο, 1973
- εκδ.De Agostini Hellas, μτφ. Γιάννης Θωμόπουλος, 2000
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (1864-1869):
- εκδ.Γκοβόστης, μτφ. Κοραλία Μακρη, 1960 (ανατύπωση 1990)
- εκδ.Βιβλιοθήκη για όλους, μτφ. Γιάννης Κουχτσόγλου, 1962
- εκδ.Δαμιανός, μτφ.Λίτσα Αγιαλόγλου-Παπαδάκη, 1980
- εκδ.Κάκτος, μτφ.Στάθης Πρωταίος, 1990
- εκδ.Πατάκης, μτφ. Φώντας Κονδύλης, 2010
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 2011
- εκδ.Μαλλιάρης, μτφ. Φωτεινή Τζένου, 2011
ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ (1873-1877):
- εκδ. Άλμα, διασκ. Ιάνη Λο Σκόκκο, 1975
- εκδ.Δαμιανός, μτφ. Γιάννης Κιουχτσόγλου, χχ. & 1990
- εκδ.Γκοβόστη, μτφ. Κοραλία Μακρη-Κων/νος Μακρής, 1990
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1993
- εκδ.4π Ειδικές Εκδόσεις, μτφ. Κοραλία Μακρή, 2011
ΑΝΑΣΤΑΣΗ (1899):
- εκδ.Δ.Δαρεμάς, μτφ.Ν.Ανδρικόπουλος, χχ.
- εκδ.Κοροντζής, 1992
- εκδ.Γκοβόστης, μτφ.Μάκης Κυριακάτος, 1993
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1997

Νουβέλλες και διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗΣ (1855):
- εκδ.Ροές, μτφ. Ελένη Μπακοπούλου, 2005
- (ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗ):απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας,εκδ.Γνώση, μτφ.Λάμπρος Πετσίνης, 1985
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ (γνωστό και με τον τίτλο ΚΑΤΙΑ) (1859):
- εκδ.Καστανιώτης (ΚΑΤΙΑ), μτφ. Ευγενία Ζήκου, 1979, 1983
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1979
- εκδ.Γκοβόστης, μτφ. Κοραλία Μακρή, χχ., 1993
- εκδ.Printa, (ΚΑΤΙΑ), μτφ.Ρένα Μουμούρη, 1998
ΠΟΛΙΚΟΥΣΚΑ (1863): εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1979
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ (1886):
- εκδ.Καστανιώτης, μτφ. Ευγενία Ζήκου, 1979, 1983, 1996
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1979
- εκδ.Ποντίκι, μτφ. Γιώργος Μπαρουξής, 2007
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΟΪΤΣΕΡ (1889):
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1991
- εκδ.Σελίδα
- εκδ.Γκοβόστης, μτφ. Κων/νος Ξυλοπαρκιώτης
ΑΦΕΝΤΗΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (1895):
- εκδ.Γραφές, μτφ. Αντρέας Ναϊρτος, 2002
- εκδ.Σελίδα
- εκδ. Εντύποις, μτφ. Βασίλης Μακρίδης, 2012
ΧΑΤΖΗ-ΜΟΥΡΑΤ (1904):
- εκδ.Γκοβόστης, μτφ. Κοραλία Μακρή, χχ.
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1991
ΦΙΟΝΤΟΡ ΚΟΥΖΜΙΤΣ: εκδ.Ηριδανός, μτφ. Κοραλία Μακρή,(;)
ΠΑΤΗΡ ΣΕΡΓΙΟΣ (1911):
- εκδ.ΔΑΜ
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1979
- απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας, εκδ.Γνώση, μτφ.Λάμπρος Πετσίνης, 1985
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ (1911):
- εκδ.ΔΑΜ
- εκδ.Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1979

Θεατρικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΖΟΦΟΥ (1887):
- (Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ), εκδ.Δωδώνη, μτφ. Αλέξης Σολωμός, 1990
- (Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ): εκδ.Ροές, μτφ. Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, 2007
ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΤΩΜΑ (1900): εκδ.Δωδώνη, μτφ. Αλέξης Σολωμός, 1990

Αυτοβιογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ-ΕΦΗΒΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ: εκδ.Εστία, μτφ. Βασίλης Ντινόπουλος, 1995
ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ: εκδ.Printa, μτφ.Ματθαίος Βελούδος, 2000
Η ΖΩΗ ΜΟΥ: εκδ.Θεωρία, μτφ(;), 1985

διάφορα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΕΤΣΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ: εκδ.Ροές, μτφ. Αγγέλα Ρόιδου, 2003
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ: εκδ.Printa, μτφ. Βασίλης Τομανάς, 2009
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ--Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ--ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ: εκδ.Printa, μτφ.Ματθαίος Βελούδος, 2003
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΦΙΑΣ: εκδ.Printa, μτφ.Νάνσυ Κουβαράκου, 2006
ΝΟΥΒΕΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ 1851-1863: εκδ.Ροές, μτφ. Ελένη Μπακοπούλου, 2005
ΝΟΥΒΕΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ 1884-1903: εκδ.Ροές, μτφ. Ελένη Μπακοπούλου, 2006
ΠΟΣΗ ΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;: εκδ.Μαϊστρος, μτφ. Γιάννης Ζερβός, 2008
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ;: εκδ.Καστανιώτη, μτφ. Γιάννης Στρίγκος, 1999
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: εκδ. Ζαχαρόπουλος, μτφ. Αντρέας Σαραντόπουλος, 1993
ΓΙΑΤΙ;: εκδ.Γαβριηλίδης, μτφ. Ελένη Μπακοπούλου, 2001
ΑΠΟ ΤΙ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;: εκδ.Μαϊστρος, μτφ. Γρηγόρης Κονδύλης, 2006
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΡΗΜΙΤΕΣ: εκδ.Μαϊστρος, μτφ. Γρηγόρης Κονδύλης, 2006
ΑΛΜΠΕΡΤ-ΛΟΥΚΕΡΝΗ: εκδ.Ροές, μτφ.Σταυρούλα Αργυροπούλου, 2001
Ο ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ: εκδ.Κοροντζής, μτφ. Μίλτος Κατινάκης,(;)
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: εκδ.Κυβέλη, μτφ. Σταύρος Οικονομίδης, 1999

Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Eξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:

Λέων Τολστόι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα